El tango Jest charakterystyczny dla regionu Río de la Plata i jego obszaru wpływów., głównie z miast Buenos Aires w Argentynie i Montevideo w Urugwaju. Urodzony pod koniec XIX wieku z kulturowej fuzji społeczności Afro-Rioplatense, z kulturą gaucho, rdzenny, hiszpański, Włochy i ogromne zróżnicowanie etniczne wielkiej fali imigracji napływającej głównie z Europy i Bliskiego Wschodu, od drugiej dekady XX wieku stał się gatunkiem o charakterze globalnym. Od tego czasu pozostaje jednym z najpotężniejszych międzynarodowych gatunków muzycznych na świecie..
Tango zrewolucjonizowało taniec popularny, wprowadzając zmysłowy taniec z zakochaną parą, który proponuje głęboki związek emocjonalny każdej osoby z własnym ciałem i ciał tancerzy między sobą.. Odnosząc się do tego związku, Enrique Santos Discépolo, jeden z jego największych poetów, zdefiniował tango jako „smutną myśl, którą się tańczy”.
Muzycznie ma zwykle postać binarną (temat i refren) trójskładnikowy (dwie części, do których dodaje się trio). Jego interpretacja może być prowadzona za pomocą szerokiej gamy formacji instrumentalnych, z klasyczną przewagą orkiestry i sekstetem dwóch bandoneonów, dwoje skrzypiec, fortepian i kontrabas. bez wyłączności, bandoneon zajmuje centralne miejsce.
Wiele tekstów ich piosenek jest napisanych w lokalnym slangu River Plate zwanym lunfardo i zwykle wyraża emocje i smutek odczuwany przez mężczyzn i kobiety w mieście., zwłaszcza „w sprawach miłości”