El رقص تانگو این از ویژگی های ریو د لا پلاتا و منطقه نفوذ خود است, به طور عمده در شهرستانها بوینس آیرس در آرژانتین و مونته ویدئو در اروگوئه. در اواخر قرن نوزدهم فیوژن فرهنگی قرن آفریقایی-ریورپلاته متولد, فرهنگ کائوچو, هندی, اسپانیایی, تنوع قومی ایتالیایی و عظیم موجی از مهاجرت که عمدتا از اروپا و شرق میانه, این نوع از ماهیت جهانی از دهه دوم قرن بیستم تبدیل شد. از آن زمان باقی مانده یکی از قدرتمند ترین ژانرهای موسیقی بین المللی جهان.
تانگو رقص محبوب انقلابی با معرفی یک زن و شوهر رقص آغوش نفسانی پیشنهاد رابطه عمیق عاطفی هر فرد با بدن خود و اجساد رقصندگان با هم. با اشاره به رابطه, انریکه سانتوس Discépolo, یکی از بزرگترین شاعران آن, او تانگو به عنوان تعریف "یک فکر غم انگیز است که می رقصید است".
فرم موسیقی معمولا باینری (تم و کر) سه تایی (دو طرف که با افزودن یک گروه سه نفره). تفسیر آن ممکن است توسط انواع گروه های ابزاری انجام, با غلبه ارکستر کلاسیک و شش گانه دو bandoneones, دو ویولون, پیانو و باس دو. بدون منحصر به فرد بودن, باندونیون در مرکز صحنه.
بسیاری از اشعار آهنگ های خود را در زبان عامیانه محلی به نام lunfardo ریورپلاته نوشته شده و اغلب احساسات و غم و اندوه را احساس مردان و زنان روستا بیان, به خصوص "در همه چیز از عشق"